Gidiyor musun diye sorma bana.
Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,
Ne de daha yaşadığımız bu sevgiyi toprağa gömmeyi.
Senin kadar kırgınım ben de.
Senin kadar endişeli...
Bir dokunuşunla
bin kenti yıkacak güç verirdin bana
Ama yaşatamadın bu sevdayı. Sen, hafife alırken beni,
Ben, gözlerinin içine bakıyordum
umutla ,sevgi ile.
Bir tek sözün bağlardı beni sana, Oysa sen hasreti acıyı verdin bana.
Seni çok sevdim, ölümüne, herşeyi önüne serecek kadar.
Ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza.
O dünya ki bazen minicik bir odada
Bazen kentin ortasında şekillendi.
Nasıl da güzeldi...ahh
hemde nasıl güzeldi...
Zaten varsın diye her şey güzeldi ama Sen bu sevgiye inanmadın...
yaşatamadın, yüreğinde taşıyamadın,
gönül gülümü soldurdun, Yaşamak varken sevdayı delice,
ölürcesine, sen açtırdığın gülü sözlerinle soldurdun.
Aslında kolay ikna edebilirdin beni
Ben, seninleyim dedikçe, Bende birtanem diyordum , bende..
Olumsuz ne kadar sözcük varsa Bulup çıkardın ortaya.
Nasıl bir sevdaymış, nasıl bir yeminmiş
gözlerime bakıp dediğin herşey
yalan mıydı?
Ne kadar sevmiştim oysa
Nasıl kapılmıştım sana...
İlk ve son gülüm demiştim,
ölümüne sevmiştim.
Hiç böyle düşünmemiştim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Sadece sende olmak,
dostum,eşim,sırdaşım,hayat arkadaşım ,can yoldaşım olmanı istemiştim.
Sana yük olmak,omuzlarını çökertmek değildi niyetim,
o omuzlarda saklanmak, gözyaşlarımı gizlice akıtıp hiçbir şey yokmuş gibi
mutlulukla tebessüm etmek istedim.
Seni, dertlendirmek üzmek olmadı niyetim
sadece sevdim. Ölürcesine sevdim.
Hayatta ilk defa birine böyle inandım, güvendim,
seni farklı bildim, gönlüme sultan ettim.
Demek ki;
gitmelerin zamanı şimdi.
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Gerçi elveda diyen acı çekmez, gerçek seven elveda diyemez ki!!!
Yüreğinden seven ,yüreklere kan ağlatamaz.
Şimdi elveda dedin ya bir tanem,
Ne yaşadıklarımız kalır aklında, ne sevda sözlerimiz.
Bana gülüm dediğini,
güzelim dediğini bile unutursun,hatta yakında adımı.
Yemin verişini,
gözlerimi, saçımın rengini.
Önce iki günde bir aramaya başlarsın, sonra mesajlar kesilir,
sonra haftada bir konuşuruz ve sevdamız gibi sohpetimiz de ,bizde, biteriz.
Rahatlarsın , nefes alırsın bensizlikte,
başka gülleri koklar avunursun,
Biliyor musun
Gidişim yürekten değil, zorunluluktan.
Sanma ki,
bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım.
Sanma ki,
benden sakladığın gülüşleri
yalancı yüzlerde ararım.
Seni de yokürürüm yüreğimde.
Her zaman yokluğunu taşırım.
Karanlık dünyamda bulup, tüm gönlümle bağlandım sana,
kaybettim seni Ne yazık ki, sevgimi yaşatamadın gönlünde,
Ne yazık ki, kalamadın bende.
tenimin kokusu kalacak teninde....
Kokladıkça;
bu sevdayı nasıl yok ettiğini hatırlayacaksın.
Seni senden çok nasıl sevdiğimi anlayacaksın.....
Sözlerini düşünüp,
gönlümü yıkışını düşüneceksin.
Gerçekten seviyorsan,yüreğindeysem,
hala sendeysem,
hiçbir fırtına bu sevgiyi yıkamaz dıyorsan,
gülüm deyip bana döneceğin gün.
Beni bıraktığın yerde bekleyeceğim...
Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,
Ne de daha yaşadığımız bu sevgiyi toprağa gömmeyi.
Senin kadar kırgınım ben de.
Senin kadar endişeli...
Bir dokunuşunla
bin kenti yıkacak güç verirdin bana
Ama yaşatamadın bu sevdayı. Sen, hafife alırken beni,
Ben, gözlerinin içine bakıyordum
umutla ,sevgi ile.
Bir tek sözün bağlardı beni sana, Oysa sen hasreti acıyı verdin bana.
Seni çok sevdim, ölümüne, herşeyi önüne serecek kadar.
Ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza.
O dünya ki bazen minicik bir odada
Bazen kentin ortasında şekillendi.
Nasıl da güzeldi...ahh
hemde nasıl güzeldi...
Zaten varsın diye her şey güzeldi ama Sen bu sevgiye inanmadın...
yaşatamadın, yüreğinde taşıyamadın,
gönül gülümü soldurdun, Yaşamak varken sevdayı delice,
ölürcesine, sen açtırdığın gülü sözlerinle soldurdun.
Aslında kolay ikna edebilirdin beni
Ben, seninleyim dedikçe, Bende birtanem diyordum , bende..
Olumsuz ne kadar sözcük varsa Bulup çıkardın ortaya.
Nasıl bir sevdaymış, nasıl bir yeminmiş
gözlerime bakıp dediğin herşey
yalan mıydı?
Ne kadar sevmiştim oysa
Nasıl kapılmıştım sana...
İlk ve son gülüm demiştim,
ölümüne sevmiştim.
Hiç böyle düşünmemiştim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Sadece sende olmak,
dostum,eşim,sırdaşım,hayat arkadaşım ,can yoldaşım olmanı istemiştim.
Sana yük olmak,omuzlarını çökertmek değildi niyetim,
o omuzlarda saklanmak, gözyaşlarımı gizlice akıtıp hiçbir şey yokmuş gibi
mutlulukla tebessüm etmek istedim.
Seni, dertlendirmek üzmek olmadı niyetim
sadece sevdim. Ölürcesine sevdim.
Hayatta ilk defa birine böyle inandım, güvendim,
seni farklı bildim, gönlüme sultan ettim.
Demek ki;
gitmelerin zamanı şimdi.
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Gerçi elveda diyen acı çekmez, gerçek seven elveda diyemez ki!!!
Yüreğinden seven ,yüreklere kan ağlatamaz.
Şimdi elveda dedin ya bir tanem,
Ne yaşadıklarımız kalır aklında, ne sevda sözlerimiz.
Bana gülüm dediğini,
güzelim dediğini bile unutursun,hatta yakında adımı.
Yemin verişini,
gözlerimi, saçımın rengini.
Önce iki günde bir aramaya başlarsın, sonra mesajlar kesilir,
sonra haftada bir konuşuruz ve sevdamız gibi sohpetimiz de ,bizde, biteriz.
Rahatlarsın , nefes alırsın bensizlikte,
başka gülleri koklar avunursun,
Biliyor musun
Gidişim yürekten değil, zorunluluktan.
Sanma ki,
bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım.
Sanma ki,
benden sakladığın gülüşleri
yalancı yüzlerde ararım.
Seni de yokürürüm yüreğimde.
Her zaman yokluğunu taşırım.
Karanlık dünyamda bulup, tüm gönlümle bağlandım sana,
kaybettim seni Ne yazık ki, sevgimi yaşatamadın gönlünde,
Ne yazık ki, kalamadın bende.
tenimin kokusu kalacak teninde....
Kokladıkça;
bu sevdayı nasıl yok ettiğini hatırlayacaksın.
Seni senden çok nasıl sevdiğimi anlayacaksın.....
Sözlerini düşünüp,
gönlümü yıkışını düşüneceksin.
Gerçekten seviyorsan,yüreğindeysem,
hala sendeysem,
hiçbir fırtına bu sevgiyi yıkamaz dıyorsan,
gülüm deyip bana döneceğin gün.
Beni bıraktığın yerde bekleyeceğim...