SEVAL&UÇKUN
Misafir Salı 24 Ağus. - 18:11:50olmayacak duaya amin diyecek kadar çok sevdi seni yüreğim,
tabiat anaya inat,kış ortasında gül filizleri ümit edecek kadar çok.
benim değilsin ve hiç olmadın aslında,
ama herşeye rağmen belki demeyi öğrendim sende.
yokluğun dayadıkça boğazıma keskin bıçağını,
ben adınla süslü masallar anlattım kalbime her gece.
gözlerinden bir damla mavi saklayıp düşlerime,
sevdaya sarıyorum yüreğimi.
dönmedim yüzümü yalnızlığa,
kanatmadım gözlerimi,
saklayıp gözyaşlarımı
her sabah tek bir tebessüm olup yağdım yüzüne.
ağır ağır indikçe perdeler,
ben ellerimde ki bir yudum hayatla yaşattım seni içimde.
sabrın eşiğinde kök salmış terk edişler dinledim,
unutmayı marifet bellemiş gönüllerden.
ve kendimi koyup hikaye kadınlarının yerine
yokladım belki sevdamı
`ben olsam gider miydim?`
ama gitmeyi anlatan kelimelere düşman olacak kadar çok sevdi seni yüreğim.
en çıplak
en yalın
en savunmasız halimle serildim koştukça uzayan yollarına.
tökezledim
düştüm
incindim
ve bakıp kanayan dizlerime gülümseyecek kadar çok sevdi seni yüreğim.
misafir hüzünlerle bal çalıp çaresizliğin ağzına
ellerinde ısıttım zemheri çocuğu umutlarımı.
uzaklara daldıkça yağmur gözlerin
kara bulutlarını yüklendim sırtıma sessizce
mutluluğun adı sendin çünkü,
sendin en koyu sevdaların hak edeni.
göstermelik aşkları ayıklayıp
bir seni bıraktım ömrüme.
ve sıyrılıp öz kimliğinden
sen olacak kadar çok sevdi seni yüreğim...
(alıntı)
tabiat anaya inat,kış ortasında gül filizleri ümit edecek kadar çok.
benim değilsin ve hiç olmadın aslında,
ama herşeye rağmen belki demeyi öğrendim sende.
yokluğun dayadıkça boğazıma keskin bıçağını,
ben adınla süslü masallar anlattım kalbime her gece.
gözlerinden bir damla mavi saklayıp düşlerime,
sevdaya sarıyorum yüreğimi.
dönmedim yüzümü yalnızlığa,
kanatmadım gözlerimi,
saklayıp gözyaşlarımı
her sabah tek bir tebessüm olup yağdım yüzüne.
ağır ağır indikçe perdeler,
ben ellerimde ki bir yudum hayatla yaşattım seni içimde.
sabrın eşiğinde kök salmış terk edişler dinledim,
unutmayı marifet bellemiş gönüllerden.
ve kendimi koyup hikaye kadınlarının yerine
yokladım belki sevdamı
`ben olsam gider miydim?`
ama gitmeyi anlatan kelimelere düşman olacak kadar çok sevdi seni yüreğim.
en çıplak
en yalın
en savunmasız halimle serildim koştukça uzayan yollarına.
tökezledim
düştüm
incindim
ve bakıp kanayan dizlerime gülümseyecek kadar çok sevdi seni yüreğim.
misafir hüzünlerle bal çalıp çaresizliğin ağzına
ellerinde ısıttım zemheri çocuğu umutlarımı.
uzaklara daldıkça yağmur gözlerin
kara bulutlarını yüklendim sırtıma sessizce
mutluluğun adı sendin çünkü,
sendin en koyu sevdaların hak edeni.
göstermelik aşkları ayıklayıp
bir seni bıraktım ömrüme.
ve sıyrılıp öz kimliğinden
sen olacak kadar çok sevdi seni yüreğim...
(alıntı)
