SEVAL&UÇKUN
Sana sığındım ben
Nefesine sığındı nefesim
Oysa benim sevgim kimsesizdi
Kapıya bırakılmış bir bebekti içimde ki sevgi
Öksüz/yetim kalmış sevgi(m)
Bir bebek kadar masumdu
Tek istediğim sıcak bir tendi
Bu yüzden nefesine sığındı nefesim
Kollarında olmak istedim
Masumsa bir sevgi istedim senden
Çok mu istedim sence
Ruhumdu seni seven edebiyete kadarda sevecek olan ruhum
Ben senin kapına geldim sevgi muhtaçı olarak
Sense bir cami avlusuna bıraktın beni
Sevmek masumca sevmek bu kadar zordu
Ben sana yalansız dolansız gelmiştim sevgili
Kimbilir bugüne kadar ne yaralar aldı yüreğin
Nasılda nasırlaştı ki !
Cami avlusuna bıraktın bu sevdayı
Öksüz -yetim kaldım böyle
Çıkarsızca sevmiştim seni
Sevgili,
Ben senin bana hayat olmanı sevdim
Ben sana rolsüz gelmiştim
Oyun olan şu hayattın içinde
Kaygısızca sana aktım ben
Sen göremedin
Ellerim asılı kaldı
Gözlerim sende kaldı
Yüreğim o zaten sende
Sevmek nedir bilirmisin sevgili
Benim bir canım var oda allahım'ın emaneti bana
Siyah'ın asillini bilirmisin?
İşte benim sana olan sevdam öyle asildi
Sevdamdan vazgeçmiyorum ben sevgili
Ama bu sevda asil bir sevdaydı
Sen bir çocuğu(içimdeki sevdayı) yetim ve öksüz bıraktın
Ben şimdi yitip gidiyorum siyah'ın asilliğiyle
Sahipsiz sevgime bu bedenim sahip çıkıyor
Ruhum bedenimden ayrılana dek seni seveceğim
Emanettim olan bu canımı vereseye kadar bekleyeceğim bu sevdaya sahip çıkmanı
Ve bende sana bir emanet bırakıyorum şimdi yüreğim sana emanet sevgili
Siyah'ımdaki sevdam
Nefesine sığındım
Öksüz kalmış sevdam
Senin sahip çıkmanı bekleyecek...
ÇiLeK HiLaL
