Ben Polis Çocuğuyum Amca

BEN POLİS ÇOCUĞUYUM -

Ben ödevlerimi hep annemle yapıyorum.
Görevden geç geleni beklerken uyuyakalıyorum.
Bayramda, tatilde hep ihmal ediliyorum.
Evet, ben, polis çocuğuyum Müdür Amca.

Bütün kelimelerimde, adımlarımda,
Üzüntülerimde, sevinçlerimde, heyecanlarımda,
Gözlerim ararken babamı yanımda,
O birinde vardı, beşinde yoktu Müdür Amca.

"Neredeydi?" diye sorduklarında,
Şehirde trafikte, karakolda. Dağda operasyonda,
Arkadaşlarının kanıyla sulanmış vatan toprağında,
Huzurda, barışta dedim, buğulu gözlerle Müdür Amca.

Silah evimizde bizden biri, ama sevemedim,
Ona alışmayı, onunla yaşamayı ben mi istedim?
Fikrimi sormadılar, çünkü "hayır" derdim.
Oyuncaklarını bile tercih etmedim Müdür Amca.

"Keşke babam polis olmasaydı." Derken,
Şimdi gurur duyuyorum onu göreve gönderirken,
Artık kıskanmıyorum diğer çocukları severken,
Anlıyorum sevgi onun görevinin kaynağı Müdür Amca.

Büyüyünce bende polis olmak istiyorum,
Babamdan bana, şerefli mesleği miras kalsın istiyorum,
Vatanıma uzanan hain elleri kırmak istiyorum,
Ay yıldızlı bayrak hep dalgalansın istiyorum Müdür Amca.

babama, babam sana emanet,Millet
Vatanına etmedi, etmeyecek ihanet,
Hainlerin kurduğu tuzaklar bulsun nihayet,
Pencerede bekliyorum babam eve dönsün Müdür Amca,
Dönemezse benim yerime hesabını sor Müdür Amca.




Yiğit Mustafa TAYRAN
Dumlupınar İlköğretim Okulu
5 / A