SEVAL&UÇKUN
Senden sonra bir bekleyişti payıma düşen,
Saat sensizliği çeyrek geçiyordu üstelik.
Gökyüzü telaşlı,
Bulutlar voltalarını atıyor yüreğimde,
İç tenim ıslak, gözlerim biraz nemli,
Geceye uzandıkça ellerim,
Bekleyişlerim ayazda üşüyor,
ve acılarım yüzleşmek istiyor benimle,
Kendime sözlerim firari şu an.
Arsız duygularımın çıplaklığı,
İpe sapa gelmeyen zil zurna kelimelerim,
Ve sen kokan dizelerim,
İnan bunlar sadece benim suçum değil.
Umutlarıma misafir ol istedim,
Sen kalbimin kapılarını çarptın ve gittin.
Şimdi kaç kurşun eskitmek gerek yüreğimde,
ve sana ait kaç şiir vurmak gerek?
Dağılacak sen kelimeleri göğüs kafesimde,
Gecenin en koyu sensizliğinde patlak verecek cinayetlerim.
Suskuluğumu arıyorum,
Ölüme avaz avaz bağırmak isterken,
Şimdi söyle bana; hangi intihar terkedilmişliğimi kabul eder?
Kuşlar terk etti senden sonra bu şehri,
Sokaklar çığlıksız,
Kendimi anlatacak son cümleme asılıyorum,
Kelimelerden dökülüyorum yokluğuna.
Gözlerimin ölümü gerçekleşiyor.
Düşüm düş-tü rengine,
Bir düş-tüm kırıldım anla işte.
