Ben Sana Mecburum

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum, sen yoksun!

Sevmek kimi zaman rezilce korkudur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Birkaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
Eski zamanlarda bir Cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum, sen yoksun!

Belki Haziranda mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışşın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor.

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin...

alinti

SÖYLEYEMEDİM

Düşlerde sevdim seni, söyleyemedim..
Sessiz öptüm nefesini, söyleyemedim

Ben seni,hep senin bilmediğin zamanlarda, senin bilmediğin mekanlarda sevdim..
Bunu sana hiç bir zaman söyleyemedim..
Anlatabilecek kelime bulacağımı hiç sanmadım..
Düşlerimdeydin hep..
Öyle büyüktü ki varlığın beni aştı ama sana ulaşmadı..

Ben seni, hep uzak sevdim, uzak öptüm..
Sessiz, sakin, sen rahatsız olma, ürkme diye, benden kaçma diye usulca öptüm..
Her nefesim senindi..
Çünkü ben, sen nefes alıp verdikçe vardım..
Ama sana nesesimi, ne nefesimi duyuramadım..
Çığlık oldu sevgim, çarptı herkese..
Bir sana teğet geçti..
Öğrenemedin..
Söyleyemedim..


Sana ben şiirler, sözler büyüttüm,
Sana ben baharlar, yazlar büyüttüm,
Sana ben hummalı gizler büyüttüm,
Söyleyemedim..


Her kalemin ucuna düşen harf sendin..
Her dilimin ucuna gelen kelime sendin..
Ben her yazdığım kelimede seni büyüttüm, ben her kurduğum cümlede seni büyüttüm..
Sen bilmedin, ben söyleyemedim..

Bahar sen varsan gelirdi, yaz sen varsan güzeldi..
Her gelişin bahar,her dokunuşun yazdı bana..
Ben her bahar hüzün kaplar, her yaz yaşlar akıtırdım yokluğunda...
Ben her baharı sen diye bekledim, ben her yazı sen diyegeçirdim..
Bütün güzelliklerini sana büyüttüm..
Sen bilmedin,ben söyleyemedim..

En ateşlisi sanaydı aşkın..
En güzeli, belkide en büyüğü sanaydı..
Gizli gizli yanardı yüreğimde..
Aşkım büyüktü, ateşi büyüktü, giz'i hepsinden büyüktü..
Gösteremedim..
Nasıl beni yakıp,erittiğini bilemedin..
Oysa sen buz gibiydin..
Yine de gelmedin..
Nasıl bir yürek büyüttüm sana gizli gizli..
Sen bilmedin, ben söyleyemedim



Şarkılar yazdım sana, okuyamadım..
Hep yanımdaydın oysa, dokunamadım..

Sana ben hayaller, düşler büyüttüm,
Sana ben gözümde yaşlar büyüttüm,
Sana ben hummalı aşklar büyüttüm,
Söyleyemedim..

Sorma be zorlu sevdam anlayamazsın ki...

Parça,parça oldu yüreğim,
Canımın yarısı sende
Akıl desen zaten firarda
Yapmamalıyım belki de zorlamamalıyım daha fazla
Engel olmalıyım kendime.
Tıpkı senin gibi.
Peki hala niye mi
Sorma be zorlu sevdam anlayamazsın ki...