SEVAL&UÇKUN
Gidersen her bahar açmaz aynı gül
Aşkın ötüşüne şakıyan bülbül bir daha ötmez
Yanar içimdeki bütün dehlizler
Sevdiğin o mavi bir daha gelmez
Gri`ye boyanır bütün denizler
Bütün denizler
Sonum olur, bu kapıdan çıkıp gitsen sonum olur
Son bir defa öyle mahsun bakıp gitsen sonum olur
Sırtındaki veballeri, ödemeden bedelleri
Kurduğumuz hayalleri yıkıp gitsen sonum olur
Ölürüm yıldız gibi akıpta gidersen
Ölürüm gemileri yakıpta gidersen
Aşkını şakağıma sıkıpta gidersen
Sonum olur ölürüm
Uzatma ellerini tutamam bir daha diyorsun
Gözlerine bakamam,
Alamam yüreğini denizlerime, sığdıramam diyorsun
Aşk gemileri doldu hayal kurma boşuna
Gitmeliyim diyorsun
Şimdi ben seni hangi limanda beklesem
Hangi saat kulesi çalar sensizliğin son gongunu
Çaresizlik ne garip şey
Bir nokta da öyelce kala kalıyor gözlerim
Bu kaybetmenin vurguınu
İnan, inan her çılgınlığı yapabilirim bu gece
Benim kadar sevmedi hiç kimse,
Hak etmedi seni benim kadar
Kimse bu kadar çok kaybetmedi
İsyanım sensizliğe, toprağa verme beni
Gidersen susar içimdeki bütün şiirler
Kan kırmızı bir renge boyanır dudakları
Kirlenir genç kız yüzlü şehirler
İstanbu`da ağlar şimdi Ankara`da
Ne tuaf ayrılık kokusu var havada
Meleklerin kanatlarına takıp kalbimi
Kayan yıldızlarımıza aldırmadan
Bütün gecelerde seni beklerim
Yıldızlar söndürünce ışıklarını
Sakın el sallama pencereden
Merhaba mı, hoşçakal mı bilmek istemiyorum
Ölürüm yıldız gibi akıpta gidersen
Ölürüm gemileri yakıpta gidersen
Yanlızlık hücresine tıkıpta gidersen
sonum olur ölürüm...
