SEVAL&UÇKUN
Bir kalbim vardı zaten
Onu da sana vermiştim senin için atsın yalnız diye
Sense
sense ne yaptınKırdın
parçaladın ve bana geri veriyorsunSon vedanı hatırlıyorum
Gözlerimden akan yaşı umursamazca
Elveda diyordun ve unutursun zamanla
Yıllar insana neyi unutturmaz ki dedin
Yıllar mı
yıllar mı unutturacak bana seni???Asırlar bile seni unutturacak kadar uzun değilken
Ve gittin bir daha geri gelmemek üzere
Ardında beni bıraktın
Öbür yarım derdin hep
sol tarafımsınKalbim seninle her zaman
Olurda bir gün ayrı düşersek yaşayamam ki
Diye sarıldığın günler ne de çabuk geçti
Şimdi ise arkana bile bakmadan yeni hayatına
Yeni sevgililere doğru gidiyorsun...
Ben mi? Ben kendimi ıssız sokaklara bıraktım
Gezdiğimiz yerlerden geçiyorum sarhoş halde
Görenler sarhoş diyor
bazıları da deliAldırmıyor yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden
Bir ara kalbimdeki gibi bacaklarımda da derman kalmıyor
Oturup bir banka doyasıya ağlıyorum
Ama kalbim öylesine kırık ki
Bir türlü doyamıyorum yaşlarıma
Ve gözyaşlarım yalnızca yüzümü ıslatıyor
Kalbimdeki yara geçecek gibi değil
Son kez olsun bir göreyim o tatlı yüzünü diye
Yorgun ve kırgın bir şekilde mahallenize varıyorum
Her köşesi bir ayrı hatırlatıyor
Seni unutmaya çalışırken kendini unutmuş olan yüreğime
Dayanamıyor ağlıyorum tekrar tekrar.
O sırada kardeşini görüyor
Var gücümle koşuyorum yanına
Ürpererek geri çekiliyor git başımdan pis sarhoş diyor
Çığlık atacak oluyor ama tanıyor o sırada
İçki müptelası olmuş beni
Kardeşim diyor yutkunuyor gözleri dolarak
Teyze diyerek bir çocuk geliyor yanına
Tam o anda...
Unut artık onu çok mutlu o!!! Diyor...
Bu da oğlu!!!
Peki diyor ona ve kalbimin sahibi olan sana son vedamı ediyorum
Asıl veda ettiğim ise ne biliyor musun?
Ben aşka veda ediyorum...
Şimdi o sevdiğim ışıklı yolu yalnızmı yürüyeceğim...
