SEVAL&UÇKUN
Alacakaranlıkta gökyüzüne
Düştü gözlerim.
Çıktım düşler ülkesine
Elimde koca bir sepet,
Yıldız topladım…
Sesini dinledim yüreğimin.
Kulak verdim çağlayanlarımın sesine.
Bulutlar arkadaştı sağanaklarıma.
Bitimsiz yağmurlarda ıslandım…
Kapattım gözlerimi…
Belirdin gözlerimde, karşımda siluetin
Yollar uzadı sana doğru ufkumda.
O yolları güllerle bezedim …
Bir eylül gölgesiydi,
Ardımda bıraktığım hatıralar.
Yüzümü döndüm bereketli topraklara
Tebessümlerimde çiçekler bitirdim…
Nazdı gelinciklerin edası.
Kızıl bir tohum ektim geçtim
Senli heveslere düştü yüreğim
İçimde allar güller yeşerttim…
Hüzne kapadım gönül kapılarımı.
Hafifliğindeyim bir bulutun,
Tüyden hafifim; uçuyorum şimdi.
Bad-ı sabalarla burcu burcu estim…
Cennetler yarattım gözlerinde.
Şiir olup dillendim sözlerinde.
Mutluluğu benimsedim tüm benliğimde.
Bir başka boyuta,bir başka diyara taşındım.
Ab-ı hayatla doldu pınarlarım,
Duruldum…
Huzura açıldı kapılarım.
Sana döndüm, yüreğime cemreler düşürdüm…
